Goedkoop krantje
Deze middag met een flink aantal collega’s naar de tentoonstelling ‘Honderd jaar Reclameklassiekers’ geweest. De titel spreekt voor zich.
Deze middag met een flink aantal collega’s naar de tentoonstelling ‘Honderd jaar Reclameklassiekers’ geweest. De titel spreekt voor zich.
Lidia is vandaag jarig. Wist al vrij lang dat ze de nieuwste iPhone zou krijgen. Mooi cadeau natuurlijk, maar toch niet echt persoonlijk. Maar wel een handig apparaat voor haar nieuwste hobby.
Een heerlijke wedstrijd nadert zijn einde. Na wat schermutselingen op het middenveld belandt de bal bij de tegenstander. De speler kijkt rustig om zich heen om te zien waar ze de bal kan afspelen. Iets te rustig.
Ze zijn er al best lang, die zwarte beestjes in onze badkamer. Ze begonnen met een keiharde confrontatie, maar kijken elkaar inmiddels al wekenlang niet meer aan.
‘Pap, je laat je dure mobiel hier toch niet slingeren’, zijn de woorden waarmee dochter het toestel streng in beslag neemt. Als ik uren later het toestel weer oppak, blijken er foto’s op te staan die ik honderd procent zeker niet heb gemaakt.
Dagje in Walibi doorgebracht. Koprollen maken, naar beneden gesmeten worden, schroefjes draaien, keihard rondjes maken, de geest wil het nog wel en geniet ervan, maar het lichaam protesteert na een paar attracties achter elkaar met licht misselijke signalen. Jammer…
Al veel gelezen over het automerk Tesla, maar tot vandaag nog nooit een exemplaar in het wild gezien. Toen ik vandaag tijdens een rondje op de racefiets in Dwingeloo koers zette richting Uffelte, viel mijn blik op deze sportwagen.
Toen internetprovider xs4all ergens in 2000 ADSL kon leveren, was ik er in Amsterdam als de kippen bij om het te installeren. De verbinding kwam tot stand via een of andere vage extensie voor de Mac. Voelde verre van vertrouwd, maar het werkte wel.
Aan het eind van de middag moet er nog even vuurtje worden gestookt. Josse en Tamas vinden het een goed plan, uiteraard. Als de eerste vlammetjes voorzichtig naar boven flakkeren, rennen ze naar de schuur om hout te halen.
Pauze. Op weg terug naar de werkcilinder stap ik even af om in alle rust een snel gescoord broodje te eten. Ik sta op een leeg stuk industrieterrein. Nog wel, want als ik terugkijk, kondigt, onzichtbaar voor mij, een metershoog houten bord nieuwe ontwikkelingen op dit terrein aan.
Alweer een overbelichte dag. De blik naar rechts ziet een stalen vogel een witte streep trekken door een verder strakblauwe hemel. Tijd voor gedachten vol verlangens zijn er niet. Te veel te doen. Bovendien weten opvallend veel collega’s de weg naar boven te vinden. Praatjesmakers. Heel verleidelijk vandaag.
Een zonovergoten donderdag. De stekende pijnen in mijn rug vormen geen excuus om een belofte aan mijn mannen niet waar te maken. Ze willen herfstattributen verzamelen in het Wilhelminapark. De hele week al uitgesteld, maar vandaag gaat het gebeuren.
run2function vindt instagram fijn!