Deze dag zou voor mij zijn, dat stond al een tijdje vast. Deze dag zou in het teken staan van een stevige tocht op de racefiets. Met plannen die meer op voorpret waren gebaseerd, dan op concrete routes viel ik in slaap. Met een gerust hart.
Lidia en Jannie hebben een traditie: samen genieten van de piratenkoren tijdens het Grachtenfestival in Meppel. MZPC De Reest heeft inmiddels ook een traditie op dit evenement: een waterpolotoernooi in de grachten.
Drukke dag eindigt even druk als dat hij is voortgeschreden. De hoop op een extra trainingsrondje vervliegt tijdens het avondritueel. Nog zo veel te doen. De klok geeft het verstrijken van de tijd neutraal weer. De gevolgen zijn dat zeker niet.
Een dag van contrasten. Terwijl Umai aan de ene kant druk in de weer is het nieuwe zwembad vol met water te krijgen, ligt aan de andere kant van de muur een verhitte Tamas op de bank. Is het weer eens lekker warm buiten, is Tamas te warm vanbinnen, de stakker. Heeft hij weer.
De ‘V’ van verrassend effect zou deze foto kunnen heten. Geschoten vanuit een extreem lage hoek. Dat was nodig om die mooi strakke achtergrond te creëren.
Het plan bestond al langer: een fietsroute die drie belangrijke waterstromen in deze regio aan elkaar rijgt. Uitgerekend op de dag dat de wind alle energie aanwendt om het fietsers lastig te maken, moet dit idee uitgevoerd worden. Waarom? Omdat de drie stromenlus al een tijdje in het hoofd rondspookt en er dus uit moet. Op de fiets, ook al waait het met kracht zes.
Kan een perfecte dag nog beter worden? Op het terras voor het huis met de mannen in hun nest en de rest van de clan onderweg om uit logeren te gaan, speelde deze gedachte even door het hoofd.
Fotografie is een leuke hobby. Nadeel is dat er in rap tempo foto’s worden verzameld. Vanavond een flinke opruimsessie gehad. Keuzes maken, afbeeldingen bewerken, indelingen maken, back-ups opslaan, uren zoet mee geweest.
Meppel. Het is bijna donker. De indigo hemel is het laatste restje van een heldere dag. De stad voelt zwoel aan. Waarom? Het gemak waarmee de fiets zich over asfalt en klinkers beweegt, geeft het antwoord: de wind slaapt.
Bij gebrek aan inspirerende foto’s en video’s, of wetenswaardigheden die het vermelden waard zijn, deze keer een afbeelding uit de oude doos. Een paar weken gelden geschoten op de eerste avondrit van het seizoen op de racefiets.
Water, techniek, natuur en de tijd om er ongestoord van te genieten. De wandeling in het Waterloopbos afgelopen middag verenigde eigenlijk alles dat Josse en Tamas samen leuk vinden.
Terwijl de mannen lekker bezig waren op en rond de trampoline in de tuin, trapte ik een balletje met Umai op straat. De vanzelfsprekendheid waarmee dat ging, is minder vanzelfsprekend dan het vanavond leek.
run2function vindt instagram fijn!
