April 2020 gaat de boeken in als een van de droogste aprilmaanden in de door de KNMI geregistreerde geschiedenis van het weer. Een potentieel zorgelijk record, al leverde het prachtige weer ook veel mooie zonsondergangen op.
Nederland ligt aan zee en de overheersende windrichting zorgt voor een mild klimaat waar echte winters best bijzonder zijn. Als de winter zich dan van z’n allerzachtste kant laat zien, is het verlangen naar sneeuw, kou en ijspret des te groter.
De rugpijn komt zo af en toe en gaat gelukkig ook altijd weer voorbij. De rug begeeft het meestal niet onverwacht, al komt het zelden gelegen. Rugpijn betekent tijd om de bakens even te verzetten, en soms tijd voor wat bespiegelingen.
Het Planetarium in Franeker stond al een tijdje op ons lijstje. In de voorjaarsvakantie zagen we eindelijk met eigen ogen het nog steeds nauwkeurig werkende model van een deel van ons zonnestelsel dat Eise Eisinga al in 1781 creëerde.
En daar zijn ze dan, mijn #bestnine2019 van Instagram. Het levert iedere keer weer verrassende en soms ook verwachte 'winnaars' op. Mijn favorieten zijn de twee grootste foto's. Niet toevallig op vakanties geschoten...
Hoe een groot gebouw in korte tijd uitgroeide van een ‘fremdkörper’ in onze omgeving tot een gewaardeerd baken voor een hardloper die smacht naar het einde van een te lange of te heftig uitgevoerde training.
Na een dag zonder hardlopen, maar wel goed gevuld met taken en taakjes in en rondom het huis, ging ik gisteren moe maar voldaan naar bed met de wens eens lekker uit te slapen morgen. Het lijf besloot vanochtend vroeg anders.
Onze mannen kunnen een dag lang dingen creëren op laptop of papier. Of video’s over scheikunde en fossielen bekijken. Allemaal prima, maar een hele dag binnen betekent deze vakantie wel ’s avonds een activiteit naar keuze in de buitenlucht.
Op een mooie zomeravond krijgt de route van een lange duurloop onderweg gestalte. Als een paar ideeën aaneen zijn geregen tot twaalf kilometer, steekt de hardloper via het trekpontje even buiten Meppel de Reest over voor de laatste kilometers.
De zomervakantie moet nog aanbreken, maar Nederland ligt al onder een zware, warme deken. Die hitte is niet echt fijn als je wilt hardlopen. Wachten tot de zon is ondergegaan blijkt deze avond helaas ook niet de juiste strategie.
Er zijn maar heel weinig redenen om niet te gaan hardlopen, maar onweer is er toch echt een van. Deze trainingsavond van de Koeberg loopgroep werd gelukkig net niet bedorven door een flinke hoosbui met donder en bliksem.
Soms moet je je gevoel opzijzetten en het verstand laten zegevieren. Deze vrijdag heb ik vanwege een net herstelde rug geen megahardloopsessie afgewerkt, maar een iets veiligere afstand. Ook al moest ik hiervoor langs de A28 hardlopen.
run2function vindt instagram fijn!
