Levende grasmaaiers
Ze duiken overal op, horen al jarenlang bij ons stadje en toch blijft zo’n schaapskudde in de stad een bijzondere vorm van groenonderhoud. Wat deze stadsinwoner met natuurverlangens betreft houdt de gemeente dat nog heel lang zo!
Winters verleden
Daar staan ze weer, moeder, vader en dochter. Een korte pauze op het ijs, vastgelegd door een dame die ze waarschijnlijk nooit meer gaan zien. De scène is een opvallend identieke herhaling van een eerdere winter.
Genieten van laatste uurtje winterlicht
De winter zorgt voor nieuwe hardloopinspiratie. Het maakt niet uit welk rondje aan de beurt is, zolang er maar sneeuw op het traject ligt. Dat het meer ploeteren dan hardlopen is, maakt het alleen maar leuker!
Een schoen met een verhaal
Dit had het verhaal over een winterse zwerftocht door Drenthe moeten worden. Een ontmoeting met een oude voetbalschoen zorgde voor een andere afloop. Hoe een bevroren schoeisel het brein aan het werk zette.
Big Brother kan ons wat!
Wat is er mis met een dagje zee? Niets eigenlijk, alleen ligt dat voor vier mensen uit Meppel wel honderdtachtig kilometer verderop. En dat maakt zo’n uitje niet helemaal vanzelfsprekend in deze barre tijden…
Ontmoeting met een oude vriend
Geen zin in hardlopen? Kom op man, het is mooi weer en net onder de tien graden, het kan echt niet beter. Aan de gang dus, dan wordt het na een paar kilometer vanzelf leuk. Wie weet wat je onderweg nog tegenkomt.
De rode lijn
Bijna veertig dagen achter elkaar hardlopen en dan ook nog meedoen aan een uitdaging om vijftig kilometer te wandelen, dat lijkt op een grens overschrijden. Dat niet, al kun je als wandelaar wel zomaar een rode lijn tegenkomen.
Mistige loopjes
Wat is dat toch met mist? Hul de meest saaie scène in nevelen en Instagram ontploft. Nou ja, het aantal hartjes onder de foto ligt geheid een flink eind boven het gemiddelde. Fijn voor een hardloper met een tweede hobby.
Te weinig hardgelopen? Echt niet!
De voorpret van een korte vakantie in Zuid-Limburg concentreerde zich op hardlopen over de heuvels. De realiteit stak daar wat bleek tegen af. En dat was helemaal niet erg, want er valt daar nog zo veel meer te beleven.
Schrikbarend schaduwspel
Het overkomt me bijna ieder jaar: de eerste keer hardlopend in het donker langs een serie lantaarnpalen schrik ik me rot wanneer ik wordt ingehaald door mijn eigen schaduw. En ik ben vast niet de enige argeloze avondloper.
Zachte penseelstreken
Op de Havelterberg tot in de schemer hardgelopen. Ook al was het een pittige training met het grootste deel van de zeventien kilometer op een hartslag die dicht in de buurt lag van een wedstrijdfrequentie, kon ik toch erg genieten van de omgeving.
Samensmelting van tinten
De week gaat van start met een kilometer of twaalf hardlopen onder een prachtig zachte hemel. Het besef dat die milde tinten er hangen, komt pas in een kleine groenstrook, wanneer ik het tijd vind voor een eerste fotomoment.
