Gevangenismuseum
Het gevoel zond signalen richting bossen uit, maar de ratio, daartoe gedwongen door het druilerige weer, zond ons naar Veenhuizen. Ik moest een gevecht aangaan met mezelf. De mensen die hier hebben gezeten ook.
Het gevoel zond signalen richting bossen uit, maar de ratio, daartoe gedwongen door het druilerige weer, zond ons naar Veenhuizen. Ik moest een gevecht aangaan met mezelf. De mensen die hier hebben gezeten ook.
Tja, wat moet ik er nog meer over zeggen? De titel vertelt het verhaal. Wekenlang gleden mijn ogen langs dit tafereel en zagen ze niets. Tijdens het eten bleef de blik achter de wijd opengesperde schubben steken. Ik zag een mooi patroon, en vond een foto.
Lidia schaafde met haar zus haar zangkunsten bij, Umai was met hartsvriendin Tessa naar Vledder, dus hadden wij mannen weer eens een echt mannenmiddagje: een fotosafari.
De afgelopen anderhalve week heb ik noodgedwongen grotendeels binnen doorgebracht. Dan kan het best lastig zijn om iedere dag de inspiratie te vinden voor een foto.
De wingerd die aan onze buitenmuur hangt, is overduidelijk in herfststemming. Dat was vorige week al zichtbaar, maar na mijn knieoperatie ben ik niet of nauwelijks buiten geweest. Had ik het hoogtepunt van de verkleuring…
Oranjemarkt in Nieuwleusen: rommelmarkt, muziek, klederdracht, volksdansen en genoeg mensen om het een gezellige drukte te maken.
Wij zijn blijkbaar niet de enige bierliefhebbers in huis. Dit trof Lidia op een leeg flesje Kasteelbier aan. Behoorlijk zoet bier. Misschien is dat de aantrekkingskracht voor deze vreemde kostganger. Geen flauw idee wat dit voor een insect is. Nooit eerder opgedoken hier en daarna ook niet meer gezien. Het kleurrijke diertje is in ieder geval geen plaag dus.
Hoe vaak zal molen De Sterrenberg in Nijeveen zijn gefotografeerd? Heel vaak waarschijnlijk. Het is ook best een bijzondere molen, want hij is voorzien van een soort staartmolentje dat ervoor zorgt dat de molen zichzelf in de wind draait.
Fietser is onderweg van Nijeveense Bovenboer naar Onna, onderdeel van een groter geheel dat hij 'stuwwallenroute' heeft gedoopt. Het is de bedoeling om de juweeltjes langs deze route te fotograferen. Stoppen blijft echter een gevecht tussen de benen die in cadans willen blijven en de wil om de camera te gebruiken.
Om een hobby als wielrennen extra te bekrachtigen, is vaak het argument te horen dat de fietser veel meer van zijn omgeving meekrijgt. Dit is ontegenzeggelijk waar. Kleine kanttekening bij deze stelling is deze foto.
'Wat mooi, die foto van dat enorme tandwiel', riep mijn lief gisteren spontaan bij het bekijken van afbeeldingen op de iPhone. Het duurde even eer ik doorhad welke foto ze bedoelde.
Van alle manieren om van Meppel in Zwartsluis te komen op de fiets, is de Grote Staphorster Stouwe wel de fraaiste.
run2function vindt instagram fijn!